Νατάσσα Μποφίλιου - Αλεξάνδρας

Σε ρωτάω κι ανεβάζεις την φωνή...Γιατί;Τι θές να καταφέρεις;Σκοτώνεις μια ψυχή σε μια στιγμή!

Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου

Φτάσαμε στην Αλεξάνδρας ξημερώματα
να γλιτώσεις τους αποχαιρετισμούς
γύρω βρώμικα καφέ με ξένα ονόματα
προσκαλούνε μέσα τους περαστικούς
μήπως θες κάτι να φας να σε κρατήσει
μουσική στ' ακουστικά σου σιγανή
αποφεύγεις έτσι όποιον σου μιλήσει
σε ρωτάω κι ανεβάζεις τη φωνή

Και να κάνεις τη στιγμή συνηθισμένη
το αντίο, πάντα αντίο θα σημαίνει

Σ' ένα χάρτη με στυλό τραβάς το δρόμο σου
και τσιγάρα στρίβεις για τη διαδρομή
ένας τρόπος να σκοτώσεις, λες, το χρόνο σου
ένας τρόπος να σκοτώσεις τη στιγμή

Και να γύριζες να δεις, τι θα 'χε γίνει
αφού τίποτα δε διαρκεί στη μνήμη

Ένα τζιν μπουφάν φθαρμένο για το κρύο
κι ένας σάκος που σε λίγο θα εκραγεί
μ' ένα σάλτο μπαίνεις μες στο λεωφορείο
δε μ' αφήνεις τελευταία επιλογή...
Έφευγες από Αλεξάνδρας τα χαράματα
μ' ένα αρχαίο πούλμαν μπλε-πορτοκαλί
να μη δω το πρόσωπό σου μες στα κλάματα
με το χνώτο είχες θαμπώσει το γυαλί.

Και να σ' έβλεπα να κλαις, τι θα 'χε γίνει
αφού ο χρόνος τελικά όλα τα σβήνει

Τα σβήνει...Πράγματι!Ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος γιατρός.

Ο χορός των χρωμάτων...

Dancing in colors!
Originally uploaded by ~Panos~

Δευτέρα πρωί,στην Πλάκα.Η υγρασία και ο ήλιος μπορούσαν να διεγύρουν τις αισθήσεις του κάθε ατόμου.Έβλεπες γύρω σου ανθρώπους που άνοιγαν τα μαγαζία τους και ήθελες να τους πείς γειά.

Λίγο πιο πέρα από την Ακρόπολη,υπήρχε ένα στενό.Κοίταξα κατά τύχη και είδα ενα graffiti.Έμεινα ακίνητος για κάμποσα λεπτά κοιταζοντάς το,σαν να μην είχα ξαναδεί ποτέ μου.Έτσι,έβγαλα την φωτογραφική μηχανή μου και απαθανάτησα την εικόνα.

Είναι τόσο μαγευτικός ο χορός των χρωμάτων,που σε προσκαλεί να χορέψεις μαζί τους!