Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Υπερωκεάνιο - Άλκιστης Πρωτοψάλτη

Επικό κομμάτι,του θρυλικού τρίου 'Κραουνάκης-Άλκιστης-Νικολακοπούλου',που τώρα έχει χαθεί και τώρα η Άλκιστης είναι στο 'πάμε Χαβάη'.Ντρέπομαι :(.

Τόσο καπνό που πίνω μέσα μου, άμα τον είχα ταξιδέψει
θα ‘χα γυρίσει όλη τη γη, από τη νύχτα ως την αυγή
παρά που λες πως μ’ αγαπάς να ‘χα πιστέψει

Γιατί τώρα είναι σπάνιο, να ξοφλήσω το δάνειο
που ‘χα πάρει απ’ το χθες για να ελπίζω
Σ’ έναν αγώνα τιτάνιο, σαν υπερωκεάνιο
μες την ομίχλη, στεριά να σφυρίζω

Παναγιά μου εσύ του Νοτιά
Της καρδιάς μου η γη, ξενιτιά
Της καρδιάς μου η γη, μια βαθιά πληγή
που την κλείνει του χρόνου η φωτιά

Τόσο καπνό που είδαν τα μάτια μου
άμα τα βλέφαρα είχα κλείσει
ίσως και να ‘χα ονειρευτεί, πως σαν την έρημο καυτή
Είν’ η ψευτιά που λόγια αγάπης πάει να χτίσει

Θσ σταθώ σε μερικά σημεία του τραγουδιού,συγκεκριμένα,εκφράσεις και λέξεις.

Γιατί τώρα είναι σπάνιο, να ξοφλήσω το δάνειο
που ‘χα πάρει απ’ το χθες για να ελπίζω
:Πράγματι,όταν πτοείσαι απο κάτι,πονάνε αρκετά οι αναμνήσεις και οι ελπίδες που είχες για το πρόσωπο που ήθελες.

Σ’ έναν αγώνα τιτάνιο, σαν υπερωκεάνιο:Ένας εσωτερικός αγώνας,τόσο μεγάλος,όσο ένα υπερωκεάνιο που ταξιδεύει σε 40 κύμματα,παλεύοντας με τα κύμματα.

Παναγιά μου
Της καρδιάς μου
:Τρομερή ομοιοκαταληξία από την Λίνα μας.

που την κλείνει του χρόνου η φωτιά:Όταν καεί κάτι,τότε θα ηρεμήσει το άτομο μέσα του.

Είν’ η ψευτιά που λόγια αγάπης πάει να χτίσει:Το νόημα είναι ξεκάθαρο.Τα λεει όλα η λέξη ψευτία,η οποία μπορεί να χτίσει οφθαλμαπάτες

Πιστεύω ότι αξίζει να ακούσετε αυτό το κομμάτι,διοτί είναι πολύ ωραίο σαν μελωδία και σαν στίχο.Μόνο όποιος πόνεσε θα το ακουσεί περισσότερες φορές,ενώ όποιος δεν πονά θα το ακούσει μια φορά και τέρμα.

http://www.youtube.com/watch?v=ovJc_SvZAnI

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα